Gostkowska Ada

Ada (Adrianna) Gostkowska zadebiutowała na IV roku Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni główną rolą Narratora w musicalu A.L.Webbera i T.Rice’a „Józef i cudowny płaszcz snów w technikolorze” w reżyserii Wojciecha Kępczyńskiego.
Zdobyła Złotą Odznakę Recytatora na Ogólnopolskich Spotkaniach Teatralnych oraz wiele nagród na festiwalach piosenki (w tym m.in. Zaduszki Poetyckie w Poznaniu i Spotkania Zamkowe – Turniej Poetycki w Olsztynie).

Po obronie dyplomu wyjechała do Kanady, gdzie wystąpiła w przedstawieniach: „Piosenki z Kabaretu Starszych Panów” - z błogosławieństwem samego Mistrza Jeremiego Przybory - oraz „Wyszłam i nie wróciłam”. Roczny pobyt za oceanem uwieńczyła recitalem w Canada’s Wonderland obok Urszuli Dudziak, a powrót do kraju zaowocował współpracą z Teatrem Syrena w Warszawie.

W muzycznej stacji ATOMIC TV prowadziła program STARTER. Po przekształceniu stacji w MTV Polska była jej głosem oprawowym, a także redagowała i czytała program NON STOP HITS. Współpracowała z warszawskimi rozgłośniami radiowymi (m.in. Radio Kolor). Była również głosem RADIA BAJKA; pierwszego w Polsce radia skierowanego do najmłodszych słuchaczy.

Czyta filmy m.in. dla Discovery Channel, Discovery Science, Animal Planet, Zone Reality, Zone Club, Zone Romantica, TLC, Da Vinci Learning, Telewizja N, VH1, VIASAT, Travel Channel, TVN, BBC, Food Network, HGTV, National Geographic i Netflix.
Nagrywa audiodeskrypcje do bajek (Cartoon Network), filmów fabularnych, a także audiobooki i słuchowiska.

W 2007 roku wydała debiutancką płytę „Dwa Serca”, zawierającą nastrojowe, poetyckie piosenki z własną muzyką. Znajdują się na niej również wybrane utwory z dorobku Agnieszki Osieckiej. W 2018 roku koncertem w klubie Hybrydy promowała swoją kolejną płytę "Pogoda na dom".

- Ada Gostkowska jest w tej samej, dobrej lidze polskich wokalistek, które od lat doskonale funkcjonują na krajowej estradzie, ale jej pozycja jest jakby subtelniejsza, taka która nie szuka celebryckiej oprawy i pozornego gwiazdorstwa. /.../ Jest w piosenkach Ady jakaś nostalgia Kabaretu Starszych Panów, przebojowości Agnieszki Osieckiej, muzycznych opowieści Młynarskiego i Kofty. Do tego nienaganna interpretacja i perfekcyjnie budowanie nastroju i brzmienia - napisał w recenzji Dionizy Piątkowski (Era Jazzu).

(źródło: filmpolski.pl, adagostkowska.pl, Era Jazzu, encyklopediateatru.pl, facebook.com)