Jan Suzin. Prezenter z Olimpu.

Tytuł: Jan Suzin. Prezenter z Olimpu.
Autor: Danuta Nowicka
Źrodło: http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20120505/REPORTAZ/120509760

Niedawno zadzwoniłam do Janka przed jego urodzinami – mówi Krystyna Loska, która przez wiele lat pracowała z Suzinem w studiu prezenterskim. – Składam mu życzenia co roku, ale tym razem nie odbierał telefonu. Zaniepokoiłam się, nie podejrzewając jednak, że jest aż tak źle.

Jan, a właściwie Zenon Suzin był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, tak jak jego ojciec Leon Suzin.
Razem pracowali nad rekonstrukcją stołecznego kościoła garnizonowego przy Długiej. Jan był jednym z projektantów MDM-u (Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej). "Pewnego dnia (...) przeczytałem w Expressie - opowiadał po latach - że szukają kandydatów na telewizyjnych spikerów. Wtedy już szedł program, nadawano go przez trzy godziny we wtorki i piątki (...). Pomyślałem, że zobaczę, jak to wygląda”.

Mistrz skrótu

Prawdę mówiąc, wyglądało mało obiecująco, choćby dlatego, że na podobny pomysł wpadło dwa tysiące kandydatów. Z pamięci trzeba było wygłosić jakiś tekst, zaś potem...

Szczupły, przystojny dwudziestopięciolatek z falami blond włosów, wraz z dziewięcioma innymi młodymi zdolnymi zakwalifikował się do ścisłej czołówki. Zwyciężył dzięki odpowiedzi, jakiej udzielił Adamowi Hanuszkiewiczowi, gdy ten zaproponował wypełnienie ewentualnej dziury w programie. W blasku reflektorów, w pełnej charakteryzacji.
- Mam dla państwa dobrą wiadomość - zagaił. - Po przerwie szykujemy rzecz, która na pewno się państwu spodoba. Otóż Telewizja Polska kupiła w Paryżu serię filmów specjalnie dla panów, które będziemy nadawać codziennie w godzinach wieczornych.
Był rok 1955. Do Polski sprowadzano przede wszystkim dzieła kinematografii radzieckiej.
Podczas pierwszego dyżuru prezenterskiego, jesienią tego roku miał szczęście zapowiedzieć projekcję francuskich "Wakacji pana Hulot” z Jacques'em Tati.

Prawdopodobnie nie zrobił tego zbyt wylewnie. Krystyna Loska, która do prezenterskiej elity dołączyła po latach: - Wtedy nie było dużo czasu na zapowiedzi, ale też programy planowano z godziny na godzinę. Mieliśmy do dyspozycji minutę, ewentualnie trochę dłużej. No, troszkę więcej podczas świąt. Był jeszcze inny powód budowania lakonicznych komunikatów. Osobisty. Katarzyna Dowbor: - Uważałam Janka za mistrza skrótu. Kiedyś mnie wyśmiał, że tak pracowicie przygotowuję się do dyżuru. "Co ludzi obchodzi, że się tak wysilasz, młoda. Oni czekają na film, nie na twoje gadanie”.

Sam je uprawiał w tzw. czasie międzyantenowym. Podczas gdy telewizyjna widownia znała go jako faceta powściągliwego i poważnego, także w latach 70., gdy czytał dziennik telewizyjny, koledzy...
Krystyna Loska: - Był dowcipny, czasami używał ciętego języka. Miałam okazję się o tym przekonać, kiedy jeździliśmy po kraju z konferansjerką.

Katarzyna Dowbor: - Kiedy zaczęłam pracować w telewizji, miałam dwadzieścia parę lat, więc oni wszyscy, z Jankiem na czele, byli dla mnie guru. Suzin wchodził do pokoju, a ja stawałam na baczność. Mimo że trzymały się go żarty tak "odważne”, że jako dziewczynka z dobrego domu czułam, jak pałają mi policzki i pieką uszy.

Jednak najwięcej na temat poczuciu humoru Suzina do powiedzenia ma Tomasz Knapik, jeden z najbardziej charakterystycznych i głębokich głosów, jakimi mówi radio i telewizja. Suzina poznał, bo obaj czytali listy dialogowe.

Oczywiście na żywo; innej opcji wtedy nie było. Wcześniej na parterze Pałacu Kultury. W umówionym czasie w pawilonie F pojawiał się cenzor i niby to nudził się, słuchał jednym uchem, niby przysypiał, ale gdy na holenderskim filmie pojawiała się mapa Polski w przedwojennych granicach, zrywał się i fragment z mapą trzeba było wyciąć. Podobnie reagował na tekst.

Zachęcamy do przeczytania całego tekstu na portalu Nowej Trybuny Opolskiej