Poznaj twarze i historie polskich lektorów! Poniżej przedstawiamy sylwetki najpiękniejszych głosów lektorów filmowych, reklamowych i dubbingowych. Uwaga! Znalazłeś nieaktualny wpis? Masz dodatkowe informacje lub uwagi? Pisz do nas.
- ur. 6 listopada 1938 roku w Warszawie, zm. 25 grudnia 1992 tamże. Aktor i lektor. W 1957 roku został lektorem Polskiego Radia, a w 1965 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Był jednym z lektorów najdłużej współpracujących z WFDiF.
Krzysztof Świętochowski w 1965 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Już dużo wcześniej - bo w 1957 - został lektorem Polskiego Radia. W tym okresie występował w studenckim kabarecie Stodoła. W latach 1960-1971 związany był z STS-em (Studenckim Teatrem Satyryków). Następnie podjął pracę w teatrze "Rozmaitości" (1972-81). Wystąpił w obsadzie aktorskiej kilkudziesięciu filmów - przeważnie komedii - tworząc charakterystyczne postacie.
Działalność sceniczną oraz filmową łączył z wieloletnią pracą spikera i lektora radiowego. Czytał również reportaże dla telewizji i materiały Polskiej Kroniki Filmowej. Był jednym z lektorów najdłużej współpracujących z WFDiF; czytał dla Polskiej Kroniki Filmowej w latach 1966-1981.
Interpretował teksty poetyckie, brał udział w nagraniach audycji radiowych (jak np. "Finezje literackie" - cykl audycji Polskiego Radia poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim). M.in. w audycji "Tu Polskie Radio Warszawa - 31 sierpnia 1939" z 31 sierpnia 1979 roku czytał komunikat o zabiegach dyplomatycznych Wlk. Brytanii wobec Niemiec.
- Mnie jest strasznie przykro, że on naprawdę nie wierzył w siebie – mówiła Małgorzata Kownacka, redaktor związana z Polskim Radiem. - On tęsknił do filmu. Czuł się cały czas niespełnionym aktorem. A przecież on był królem mikrofonu i w ogóle tego nie cenił. Pamiętam taką sytuację, że zagrał ciecia w "07 zgłoś się" i później wielokrotnie odstawiał przede mną tę scenę. Z lubością ją odgrywał, a potem za chwilę czytał wiersze tak, że po prostu pękało serce z wrażenia. Ale on tego nie szanował.
Był narratorem w wielu filmach dokumentalnych (m.in. "150 lat później" - 1966, "1 maja" - 1974, "Kobieta" - 1975, "W obronie pokoju" - 1977, "Na Chełmskiej" - 1979, "Sposób na życie" - 1983, "Piotr Michałowski" - 1989).
Reżyserzy dubbingu chętnie zapraszali go do podkładania głosu w polskich wersjach filmów obcojęzycznych. W latach 80 udzielał się dodatkowo w reklamie. Nagrywał m.in. filmy promocyjne FSO ("FSO Wizytówka" - prod. 1986-87, "FSO PDI - Pre-delivery Inspection" - 1986).
Był synem Zbigniewa Świętochowskiego, spikera Polskiego Radia i powstańczej radiostacji Błyskawica. Zmarł w 1992 roku w Warszawie.
(źródło: filmweb, wikipedia, filmpolski, materiały własne, ninateka, polskieradio.pl)
reklama
reklama
reklama
reklama
Brak komentarzy