Bonaszewski Mariusz

Mariusz Bonaszewski ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Słupsku, a w 1988 roku Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza.  Niedługo potem związał się z Teatrem Dramatycznym.  Po 1997 roku związał się z Teatrem Narodowym w Warszawie. Współpracował również m.in z Teatrem Polskim we Wrocławiu, Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego, Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach i wieloma innymi. Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia i z Teatrem Telewizji.

Mówi o sobie:
"Jestem z Pomorza. Urodziłem się niedaleko stąd, w Koszalinie, a całe życie spędziłem w Słupsku. Przez sporą część roku mieszkam w Ustce, to jest takie rodzinne gniazdo. Moja rodzina pochodzi z Pomorza od bardzo dawna, jeszcze sprzed wojny. Nie pływam, ale jestem człowiekiem morza. Gdybym urodził się raz jeszcze i miał taką możliwość, to bym pływał. Wchodzę na wszystko, co pływa, na kutry, na promy..."

Na scenie jest od ponad 30 lat. Podkreśla wielokrotnie w wywiadach, że lepiej czuje się na deskach teatru, niż na szklanym ekranie. Ma na swoim koncie niezliczone role teatralne, jednak jego dorobek kinowy nie jest mniejszy. W filmie zadebiutował w roku 1986 niewielką rolą w "Maskaradzie" Janusza Kijowskiego (1986). W 1992 roku zagrał rolę Hamleta. Mimo że przedstawienie nie zostało przychylnie ocenione przez krytykę, jednak bardzo podobało się publiczności i zostało w pamięci.  Najbardziej znane filmy z jego udziałem: "Powidoki" (reż. Andrzej Wajda, 2016), "Historia Roja" (2010), "Matka Teresa od kotów" (2009). Jest również bardzo utalentowanym i lubianym przez widzów aktorem serialowym, m.in. w "Ojcu Mateuszu" (2017), "M jak miłość" (2010-2012), czy Komisarz Alex (2012).  Współpracował z takimi reżyserami, jak Teresa Kotlarczyk, Władysław Pasikowski, Andrzej Trzos-Rastawiecki.

"Dzięki aktorstwu nie dowiaduję się więcej o ludziach, ale o sobie tak, i to jest porażające. Spektakl jest dla mnie jak pętla, w której nic się nie znajduje, nic nie ma. Do odgrywania roli potrzebne są predyspozycje psychofizyczne, zdolność do samopobudzania się, nie talent."

Bonaszewski użycza głosu w produkcjach dubbingowych, np. jako Tony Stark w "Iron Man 3" (2013), czy Orson Krennic w "Łotrze 1. Gwiezdne Wojny – historiach" (2016). Jako lektor udziela się głównie w audiobookach (m.in. "Człowiek nietoperz", "Pancerne Serce", "Pragnienie" i "Wybawiciel" Jo Nesbo, "Atlantydzki Świat" A. G. Riddle, czy "Wotum Nieufności" Remigiusza Mroza. Od maja 2021 nagrywa także dla internetowego banku głosów Mikrofonika.

W 2017 roku przeszedł poważną operację mózgu. Może nazywać siebie szczęśliwcem, gdyż jego choroba została zdiagnozowana przez anonimowego lekarza, który akurat tego dnia oglądał telewizję. Zaniepokojenie medyka wzbudziła postawa i sposób poruszania się aktora. Nie zwlekając, lekarz wykonał telefon do stacji TV. Po dalszych analizach okazało się, że konieczny będzie zabieg.

"Nie wiemy dokładnie, co się stało, ale sprawa była poważna. To niesamowite, że lekarz we właściwym monecie zasiadł przed telewizorem, a pacjent potraktował jego słowa poważnie. Miał szalone szczęście, że trafił na wybitnego specjalistę" - mówił pracownik telewizji.

Bonaszewski ma na swoim koncie bardzo dużą liczbę nagród i odznaczeń. Niektóre z nich: Srebrny Krzyż Zasługi (2005), Złoty Krzyż Zasługi (2017), Grand Prix za rolę Otto Fallona (2012), Złoty Mikrofon (2015), Nagroda Teatru Polskiego Radia Wielki Splendor (2013).

(źródło: materiały własne, stargard.naszemiasto.pl, filmweb.pl)